மனிதன் மாறவில்லை

ஆளுயுர வானொலிப் பெட்டியில், 

ஆனந்தமாய் கச்சேரி கேட்ட காலம். 

சென்ற இடமெல்லாம் தூக்கிச் சென்று, 

டிரான்ஸ்சிஷ்டரில் பாட்டு  கேட்ட காலம்.

கை அடக்கமாய் சின்ன ரேடியோவில், 

சினிமா பாட்டு கேட்ட காலம்.  

நடக்கும் வழியெல்லாம் வாக்மான் மாட்டி, 

கானம் கேட்ட காலம். 

நகமளவு sd  கார்டில், ஆயிரமாய்  பாட்டு,  

பதிவிறக்கம் செய்த  காலம்.  

பல நூறு பக்கங்கள்  ஞாபகத்தில் நிறுத்திக் கொண்ட, 

மேஜை நிரைக்கும் கணணி  காலம்.   

இவையெல்லாம் மாறி  ............... 

நக நுனிஅளவு  ஒரு பொட்டு, அதிலே 

பத்தாயிரம் பாட்டு பதியும் சிறப்பு 

கையில் அடக்கமாய் பல்லாயிரம் யோசனைகளை, 

சேமிக்கும் தகட்டுப்  பலகை. 

தனி மனிதன் உபயோகிக்கும் பொருளெல்லாம் 

சின்னதாய் சிறுத்துக் கொண்டே போகிறது

சிறுக சிறுக பெரும் மதிப்பும் பெருகிறது.      

கார் என்றால்  இரண்டு பேர் பயணிக்கும்  நிலை மாறி, 

ஏழு பேர் அமரும்  MUV என்றாகிவிட்டது. 

என்பது பேர் பயணித்த விமானம், 

போயிங் என்று அறநூறு பேரை சுமந்து செல்கிறது. 

பொது மனித உபயோகப் பொருளெல்லாம், 

சிறிதிலிருந்து பெரிதாகி பெரும் சிறப்பாகிறது .

எல்லாம் மாறி மாறி  பயன் மாறுகிறது. 

காலம் செல்லச் செல்ல நிலை மாறுகிறது. 

மனிதன் மட்டும் மாறவில்லை, 

அன்றைக்கும், இன்றைக்கும், என்றைக்கும் .