மாமன் மகள்

மாமன் மகள்

வெட்ட வெளி தனில்
பற்றவைக்கும் வெயில்தனில்
சுட்டெரிக்கும் பார்வை பார்த்தாய்
கிட்ட  நெருங்க ஆசை கொண்டேன்
ஒதுங்கி ஒதுங்கியே நீ சென்றாய்

மாந்தோப்பு நிழல் அருமை என்றேன்
மருங்கும் நேரம் மயக்கும் பார்வை தந்தாய்
மாலை நேரம் வரக் காத்திருக்க
மன்மத நேரம் கூடிவர
மறக்காமல் வந்து  விடு
குறையாமல்  சுகம் தந்து விடு

மாமன் மகள் நீ
மஞ்சங் கிழங்கு நீ
பெருவது நான்
தருவது நீ
காத்திருப்பேன் கல்யாணக் காலம் வரை.